بیانیه نمایشگاه کاربردی های معنا گرا
انجمن هنرمندان سفالگر تقدیم میکند
تا پیش از آغاز مدرنیته، کاربردی ها وسیع ترین بسترهای خلق آثار هنری در تمامی فرهنگ ها و تمدن ها بحساب می آمدند.
این طیف از آثار به دلیل حضور پررنگ، مستقیم و مستمرشان در امر تسهیل زندگی روزمره بشر، بیشترین و مناسب ترین فرصت و امکان تماس و رویارویی با مخاطب را در طیف وسیعی از انسانها، فارغ از سن و جنس و جایگاه اجتماعی را مهیا می سازند و از این بابت برای هنرمندان وسیع ترین امکان ارتباط و انتقال ایده را در ذات و وضعیت خود دارد.
به عبارتی هنر از طریق حضور خود بر بسترهای کاربردی، امکان تاثیر گذاری بر مخاطبان خود را تضمین میکرد.
در دوران مدرن و پسا مدرن با پیدایش انگیزه های جدید خلق آثار هنری، ظهور و بروز تئوری ها و نگاههای نو در حوضه فلسفه هنر،به نظر می آمد که کاربردی ها گنجایش و ظرفیت شکل گیری ظهور و و بروز ایده های هنرمندانه را نمی توانند داشته باشند و بدینسان هنرمندان بسیاری تصمیم به کوچ از عرصه های کاربردی گرفته و اشیا را با شاٌن و وظیفه کاربردی شان رها ساختند.
کاربردی های سرامیکی به عنوان یکی از عمومی ترین، بزرگترین و پررنگ ترین اسباب و لوازم ضروری زندگی روزمره و در همه عرصه های آن همچون معماری،سرامیک مظروف، ادوات، آلات آئینی و…
یکه تاز انعکاس مفاهیم ایده ها و تجارت هنری به حساب می آیند.
به گواه تاریخ و اشیاء باقی مانده از گذشته در موزه ها و اماکن تاریخی، سرامیک های کاربردی بستر خلق آثاری در حوضه های متنوع تجسمی همچون نقاشی، خطاطی، گرافیک، حجم و مجسمه سازی و معماری بوده است. اما طی یک قرن اخیر و با پدید آمدن جنبشهای نو ظهوری همچون آرت نوا و آرت دکو، بار دیگر و با انگیزه تقابل با هجوم همه جانبه صنعت و تکنولوژی سخت و خشک و در جهت ایجاد فرصتی برای حضور هنر در تعادل با شیوع اشیاء صرفاٌ صنعتی، هنر توانست در قالب اشیاء کاربردی روزمره وارد زندگی انسان صنعتی گردد.
امروزه و بار دیگر توجه به کاربردی ها اما نه با ویژگی کاربردیشان بلکه تنها با شان و یا خاطره کاربردیشان، جهت خلق اثر هنری، انتقال ایده و مفهوم و معنا مورد استفاده هنرمندان معاصر قرار گرفته است.
با ذکر این مقدمه انجمن هنرمندان سفالگر بر آن شده است تا با برپایی نمایشگاهی با عنوان “کاربردی های معنا گرا” بار دیگر امکان خلق آثار هنری را با استفاده از عناصر و اشیاء کاربردی سرامیکی اما در جلوه ها و ساحت های غیر کاربردیشان و تنها در جهت خلق معنا و مفاهیم و ایده های تازه و نو فراهم سازد.
شاید این مجال ، فرصتی باشد برای تغییر وضعیت کاربردی اشیاء در زندگی مصرفی روزمره به وضعیت کاربردی آنها در خلق آثار هنری